Rzadko się zdarza, by w zbiorze opowiadań wszystkie utwory trzymały równy poziom. "Ratować Prośka" nie jest wyjątkiem od tej reguły. Najlepsze z opowiadań, "Pensjonat Grillparzer" może być skądinąd znane czytelnikowi - pojawia się ono w "Świecie według Garpa" jako próbka twórczości tytułowego bohatera. Za najgorsze z tego zbioru uznałabym opowiadanie (choć właściwiej byłoby uznać je za esej) Król powieści, traktujące o Dickensie i jego "Wielkich nadziejach"; moim zdaniem taki artykuł, mający pewne cechy analizy filologicznej, zupełnie nie pasuje do klimatu tego zbiorku.
